Blues, Two

eNR003: Backo from BackBack
Filip Wauters - electric and baritone guitar, composition
Mark De Maeseneer - baritone and tenor saxophone
Giovanni Barcella - drums, poetry

A Belgian based jazz trio. "An unusual line-up" you might think, or "no bass player, isn't that a handicap?" Not so with Backback. Through years of rehearsing, gigging, and recording the trio has forged their own impressive sound and they also seem to have a magic formula that keeps their music fresh, ingenious, yet accessible. Filip Wauters' original compositions are moulded around and bounce off and the band's individual playing styles and explore a whole range of musical styles and influences: jazz, rock, free jazz, funk, the result is uniquely Backback. All members are experienced professional musicians and have played in a number of different bands and feel at home in various genres, but their true labour of love is Backback, the way they like to play the most. Now an established name in the Belgian jazz and club scene, Backback plays regularly at festivals and in smaller clubs. Filip Wauters: Electric Guitar, Baritone guitar (Belgium) Marc De Maeseneer: Baritone and tenor saxophones (Belgium) Giovanni Barcella: Drums (Italy)

Duration: 38:57
Release: 11.02.2010
Recording: Karel De Backer
at “Cultuurkapel De Schaduw”, Ardooie , Belgium (16-17-18.02.2009 & 1-2-3.07.2009)
Mix & Mastering: Karel De Backer
at the ‘bureau-studio’, Ghent, Belgium
Producing: Filip Wauters
Fotografie: Chris Van Der Burght & Tito Wauters
Artwork / Lay-out: Dries Verstraete

Review of Gent Jazz show in All about jazz by Martin Longley

Day Eight: July 17, 2011

Sunday afternoon started out with some hardcore jazz action, meaning avant rock stuttering, with abstract notions ramming against guitar upsurges. The strangely-named BackBack are a local trio consisting of guitarist Flip Wauters, saxophonist Marc De Maeseneer and drummer Giovanni Barcella. BackBack specialized in an angular savagery, full of scorched guitar textures, growling baritone saxophone ejaculations and scattershot time signatures from the skins. This was a compulsively throttling set, never letting up in its intensity, loaded with detailed substance. The closest musical comparison would be with the now-defunct American trio Morphine. BackBack are regulars at Gent's best bar, the Chilean-flavored El Negocito, where music, food, pisco sours and a distressed interior collude to produce the perfect atmosphere for alternative dallying. The joint's owner also runs a record label, and BackBack was, of course, one of its earliest signings.

Press:

Backback “Backo” - Focus Knack

Totaal anders maar even goed: Backo , de tweede cd van Backback (***), met naast Barcello ook gitarist Filip Wauters en saxofonist Marc De Maeseneer. Voorman en gitarist Filip Wauters smeult en schroeit als vanouds - geen speed sweeping , dat mag duidelijk zijn, maar hoekige lijnen en wijds-wringende akkoorden die het midden houden tussen Mark Ribot en David Hidalgo. De track Matanzas, met een lang parlando van Barcella, is met voorsprong onze favoriete: als er ooit een remake van de film Paris Texas wordt gemaakt, moet dít het centrale nummer op de soundtrack worden ('I knew these people. These two people... ' )
Bart Cornand

BackBack “Backo”- Kunsttijdschrift Vlaanderen

Backo. Audio-cd, 39 min., opname en mix Karel De Backer, productie Filip Wauters, el NEGOCITO Records, enr003, www.backback.be, 2009.
Muzikale trio’s hebben al vaker bewezen dat ze een geluid kunnen neerzetten dat net zo solide is als dat van grotere bezettingen. Het Gentse BackBack vormt op die regel geen uitzondering. Met een rudimentair instrumentarium creëren Filip Wauters (gitaar, baritongitaar), Marc De Maeseneer (baritonsax, tenorsax) en Giovanni Barcella (drums) een doortimmerde sound die staat als een huis. Zelfs in rustigere nummers maakt hen dat tot een powertrio, waarin de afwezigheid van een bas geen bezwaar vormt om uit te pakken met opzwepende, maar tegelijk subtiele en genuanceerde muziek met een hoog adrenalinegehalte. Zo valt elk nummer op Backo – na BackBack uit 2006 de tweede cd van het trio – nog best te vergelijken met een muzikaal shot, bestaande uit een onversneden amalgaam van diverse stilistische bestanddelen, dat een krachtige uitwerking heeft op hoofd, hart en buik van de luisteraar. De acht relatief korte nummers, alle geschreven door Wauters, gaan in de meeste gevallen een dialoog aan die niet zonder slag of stoot verloopt, maar die in the end wel tot eensgezindheid leidt. Op ‘Reserva’ bijvoorbeeld klinkt het trio als een orkest on the run. Enerverend, maar tegelijk ook spannend en bezwerend. Hoe de uitgemergelde gitaarklanken van Wauters telkens weer opbotsen tegen en tegelijk harmoniëren met de sonore, staccato baritonsaxstoten van De Maeseneer: je krijgt er nooit genoeg van. Voeg daarbij de inventieve drumpartijen van Barcella, die een web spannen omheen de uithalen van zijn partners in music, en je bekomt een muzikaal statement dat niet zou misstaan als soundtrack bij een film van Jim Jarmusch of Hal Hartley.
[Patrick Auwelaert]